زنان به عنوان مادر، در تولید و بازتولید کلیشه‌های جنسیتی سهیم هستند.
این موضوع، اگرچه مسئله‌ای جهانی است، اما
در جامعه ایران، بسیار برجسته و قابل توجه است.
بسیاری از مادرها از همان ابتدا
یا بر اساس باور‌های فردی خود و یا همراهی با پدرها
و جامعه، فرزندان‌شان را بر
اساس نقش‌های تعریف شده تربیت می‌کند و آن‌ها را در قالب‌های
از پیش تعریف شده
قرار می‌دهند. به این ترتیب بسیاری از دخترها برای همسر و مادر بودن
تربیت می‌شوند،
کارهای خانه را یاد می‌گیرند، می‌آموزند که در نقش‌های اجتماعی و اقتصادی
سهم
کمتری دارند و بیشتر، نقش‌های آموزشی، تربیتی و خدماتی را عهده‌دار می‌شوند.
از سوی
دیگر، پسر‌ها این اجازه را کسب می‌کنند که نقش‌های مردانه‌ای را که جامعه برای آن‌ها
تعریف کرده است تمرین کنند. در این میان، مادران، مفهوم زن بودن را با نوع رفتار
خود در خانواده
به پسر‌ها آموزش می‌دهند. با تقسیم وظایف، پوشش، رفتار و نقش‌های
جنسیتی، موجب نقش
بستن کلیشه‌ها در ذهن فرزند پسر خود می‌شوند. بسیاری از مادرها
به‌ندرت از پسر در کارهای
خانه کمک می‌خواهند و در نهایت به او مسئولیت خرید
خانه را واگذار می‌کنند. از وی توقع دارند تا در غیاب
پدر مرد خانه باشد. غیرتمندی
و ناموس‌داری را به عنوان حسن پسر و نشانه‌ای از بلوغ او تشویق می‌کنند.
او حق
دارد دیر‌تر از خواهرش به خانه بیاید، سفر برود و با دوستانش رفت و آمد داشته
باشد. اگر پسری
در کارهای خانه کمک کند مورد تشویق قرار می‌گیرد گویی به خانواده
لطف و برای مثال در چیدن میز
مشارکت کرده است، اما خانه‌داری برای یک دختر وظیفه
است همانطور که یافتن کار و کسب درآمد
ازجمله وظایف پسر‌ها محسوب می‌شود. البته
امروزه این نقش‌ها به پررنگی گذشته نیستند،
اما هنوز نسل به نسل منتقل می‌شود و
تنها شکل آن‌ها تغییر یافته است.
منبع : زنان علیه زنان - پریسا کاکایی - سایت رادیو زمانه
منبع : زنان علیه زنان - پریسا کاکایی - سایت رادیو زمانه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر