مهرنوش نجفی راغب، وکیل پایه یک
دادگستری با بیان اینکه در قانون مجازات اسلامی
هیچ توجهی به مبحث کودک‌آزاری نشده، افزود:
تنها اشاره‌ای که به این موضوع
شده ماده ۶۳۳ قانون مجازات اسلامی است که در آن بیان می‌کند
اگر کسی کودکی را که قادر به دفاع از خود نیست
در محلی نامناسب رها کند
مرتکب جرم شده است.
وی
در ادامه گفت: از لحاظ قانونی نیز تعریف خاصی در این زمینه وجود ندارد
اما آنچه از نظر اجتماعی کودک آزاری
محسوب می‌شود شامل رفتارهای عمدی است
که توسط بزرگسالان نسبت به کودکان انجام می‌شود.
نجفی راغب تصریح کرد: کودک آزاری شامل
تمام انواع کودک آزاری‌های فیزیکی،
جسمی، عاطفی، مسامحه، غفلت و جنسی می‌شود
و موضوع‌هایی مانند
بهره‌کشی‌های اقتصادی و بد رفتاری‌های
آموزشی را در بر می‌گیرد.
وی با بیان اینکه در مباحث کودک آزاری
دارای خلاء قانونی هستیم، اظهار داشت:
قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب سال ۸۱ نیز دارای نقایصی است اما به
چند نکته خوب توجه داشته که یکی از آنها تعریف
از کودک است و طبق این قانون
افراد زیر ۱۸ سال طفل محسوب
شده و از حمایت‌های خاص خود بهره‌مند می‌شوند.
طبق ماده پنج این قانون کودک آزاری جزو جرائم
عمومی بوده و نیاز به شاکی خصوصی
ندارد و دادستان به عنوان مدعی العموم
می تواند آن را پیگیری کند.
این عضو شورای شهر همدان اعلام کرد:
بیشتر کودک آزاری‌ها توسط والدین
که ولی و قیم کودک هستند، صورت می‌گیرد.
نجفی راغب عنوان داشت: زمانی که موردی
از کودک آزاری گزارش می‌شود،
پرونده مورد بررسی قرار می‌گیرد و اگر
خانواده صلاحیت نگهداری از کودک را داشت کودک
به خانواده باز می‌گردد اما زمانی که صلاحیت
سرپرستی احراز نشود به دستور قضایی
به بهزیستی تحویل داده می‌شود.
قانون حمایت از کودکان و نوجوانان
تعریف‌هایی در بحث کودک آزاری ارائه می‌دهد
که از آن جمله می‌توان به ماده ۳ و ۴ این قانون اشاره کرد. طبق این
قانون هرگاه فردی
مرتکب این جرم شود مجرم محسوب شده و
به شش ماه تا یک سال حبس یا جزای نقدی محکوم می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: متاسفانه مجازات‌های
ما در این زمینه مجازات‌های سنگینی نیستند
و بیشتر نقدی هستند که این مجازات برای ناقضان حقوق
کودک خفیف است، باید قانون
حمایت از کودکان و نوجوانان بازنگری کلی تری شود
و در این زمینه نیاز به قانون کامل
و جامع‌تری داریم. در قانون حمایت از
کودکان و نوجوانان دیه‌ای در نظر گرفته نشده است
و تنها نوع کار ممنوع شده است و معمولا وکیل این
کودکان به مواد این قانون استناد می‌کنند.
این وکیل دادگستری اضافه کرد: البته
می‌توان بحث دیه کودکان آزار دیده را از طریق قانون
مجازات اسلامی دنبال کرد.
در کشور ما این نتیجه به دست آمده که ۵۶ درصد کودکان آزار دیده دختر و ۴۴ درصد
پسران هستند که ۴۴ درصد کودکان توسط پدر، ۱۲ درصد توسط مادر و مابقی توسط
آشنایان یا سایر افراد مورد آزار قرار گرفته‌اند. متاسفانه
۷۰ درصد این کودک آزاری‌ها
جسمی بوده و مابقی موارد آزارها و سوء استفاده
جنسی بوده است البته این آمار
دقیق نیست چراکه کودکان در سنی هستند
که نمی‌توانند شکایت کنند و این باعث می‌شود
گزارش‌های کامل و شفافی در این زمینه نداشته باشیم.
اختلافات شدید خانوادگی و تخلیه
ناراحتی والدین برروی کودکان را از مواردی
برشمرد که منجر به منزوی شدن کودک می‌شود
و اختلالات عاطفی به بار می‌آورد
که نوعی از کودک آزاری است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر